Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Στις 21 Μαρτίου 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά της διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, που διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του απαρτχάιντ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι.
Αν διαβάσουμε, αν θυμηθούμε την αντιμετώπιση που είχαν οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική, την αντιμετώπιση που είχαν οι δικοί μας πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μ. Ασία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, αν διαβάσουμε, αν θυμηθούμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, τότε ίσως δούμε με άλλο μάτι και τους σημερινούς μετανάστες που βρίσκονται στην πατρίδα μας και σταματήσουμε να "τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι"...
Σημασία έχει ο άνθρωπος και όχι από πού έρχεται ή τι πιστεύει...
Τι είναι πατρίδα για κάποιους νέους μετανάστες β΄ γενιάς...
Από το περιοδικό "Ε" της Ελευθεροτυπίας, τ.986, 7/3/2010
Φωτογραφίες Γεράσιμος Δομένικος
Δείτε και το βίντεο "Μια τάξη φυλετικά διαχωρισμένη".
Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968, η Jane Elliott πήγε να διδάξει στο δημοτικό της πόλης της στην Αϊόβα, όπου κατοικούσαν μόνο λευκοί. Χώρισε τους μαθητές της σε δύο ομάδες, εκείνους με γαλάζια μάτια κι εκείνους με καφέ μάτια, και αποφάσισε να τους δώσει ένα γερό μάθημα κατά των φυλετικών διακρίσεων. Το ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάζει την ιστορία εκείνου του μαθήματος, τη μακροχρόνια επιρροή του στα παιδιά και τη δύναμή του που κράτησε τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Από το
Δυστηχώς πολλοί ξεχνάνε ότι σαν κλέφτες αντιμετώπισαν πολλούς Έλληνες όταν αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν αρκετοί εκείνοι που έκλεβαν για να ζήσουν και όχι μόνο..
ΑπάντησηΔιαγραφή