Τα σχολεία ανοίγουν…

Μερικές σκόρπιες σκέψεις για τα σχολεία που ανοίγουν αύριο…

Τα σχολεία ανοίγουν και πάλι, όπως κάθε χρόνο, με τα καλά και τα άσχημά τους. Πολλές ανακοινώσεις από τους αρμόδιους του υπουργείου για αλλαγές στα σχολεία (νέο ψηφιακό σχολείο, σχολείο με αναμορφωμένο πρόγραμμα κ.ά. βαρύγδουπα), για ομαλή και χωρίς προβλήματα έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, για εκπαιδευτικούς που επιστρέφουν στις τάξεις…

Ωραία και παχιά λόγια… και κάποια ερωτήματα που βασανίζουν εμένα και κάμποσους συναδέλφους.

• Πολύ ωραίο το ψηφιακό σχολείο! Υπάρχουν όμως χρήματα για να φτιαχτεί;
• Έγιναν έρευνες για το τι πρέπει να αλλάξει, για το πώς θα είναι το νέο σχολείο;
• Επιμορφώθηκαν σωστά οι εκπαιδευτικοί;
• Τους ρώτησε κανείς, πριν κάνει αυτές τις αλλαγές;
• Οι εκπαιδευτικοί που ήταν αποσπασμένοι σε άλλες υπηρεσίες, μόνοι τους πήγαν εκεί;
• Αφού καλύφθηκαν οι κενές θέσεις με αποσπασμένους που επέστρεψαν από άλλες υπηρεσίες (αυτό διατυμπάνιζαν συνεχώς υπουργοί και στελέχη), γιατί διορίστηκαν χιλιάδες αναπληρωτές και πάλι; 
• Οι επιχορηγήσεις στα σχολεία θα συνεχίσουν να είναι μειωμένες κατά 30-40%; Με το μπιτόνι το πετρέλαιο…

Και άλλα πολλά…

Τα παιδιά τι φταίνε;

Και δε βγάζω έξω κι εμάς τους εκπαιδευτικούς. Έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας! Το σχεδιασμό όμως αυτό δεν τον κάνουμε εμείς. Ούτε τις επιχορηγήσεις τις δίνουμε εμείς.

Δεν είναι όλα μαύρα φυσικά! Θα μπορούσε όμως τα πράγματα να είναι καλύτερα, πολύ καλύτερα! Υπάρχουν ευτυχώς εκπαιδευτικοί που δίνουν και την ψυχή τους (και χρήματα από την τσέπη τους) για να λειτουργήσουν σωστά τα σχολεία! Υπάρχουν γονείς που βοηθούν όπως μπορούν! Υπάρχουν τα παιδιά που μας προσφέρουν την ελπίδα!

“Οι μαθητές πιέζονται για να αποδώσουν. Δεν πιέζονται για να μάθουν σε βάθος και να κατανοήσουν το ουσιαστικό νόημα των εννοιών. Όσα κάνουν τους μαθητές να σκέφτονται, παραγκωνίζονται…”

Αγώνας δρόμου στο πουθενά…

 

Άντε, και καλή τύχη, μάγκες!