Πώς τα παιδιά θα μάθουν να διαβάζουν

Πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί που δεν διαβάζει να ακονίσει τη φαντασία του; Τηλεόραση, Ιnternet, γιγαντιαίες οθόνες παντού και πουθενά η εικόνα γνώριμων προσώπων, του παππού ή της γιαγιάς, που να κάθονται σε μια καρέκλα και να διαβάζουν. Η εξάρτηση των παιδιών από την τεχνολογία σε συνδυασμό με την απουσία των γονιών τους πολλές ώρες από το σπίτι οδηγούν πολλές φορές σε συνήθειες που είναι δύσκολο να ανατραπούν.

Πώς θα μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν όταν όλες οι πλευρές του σύγχρονου τρόπου ζωής οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα;

Πρόσφατα, έρευνα του βρετανικού εκδοτικού οίκου Ρearson αποκάλυψε ότι οι γονείς καταφεύγουν σε λύσεις όπως η «δωροδοκία» για να πείσουν τα παιδιά τους να μελετούν. Το ένα τρίτο των γονέων (32,4%) παραδέχεται ότι επιτρέπει στα παιδιά να δουν τηλεόραση ή να χρησιμοποιήσουν το κομπιούτερ μόνο αν προηγουμένως έχουν διαβάσει τα μαθήματά τους, ενώ το 9,6% τους προσφέρει λιχουδιές (σοκολάτες, γλυκά) για να τα πείσει να «ανοίξουν τα βιβλία».

Στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί ένα παρόμοιο κλίμα, το υπουργείο Παιδείας εισάγει εφέτος στα 800 ολοήμερα δημοτικά σχολεία που λειτουργούν σε πιλοτικό πρόγραμμα το μάθημα της Φιλαναγνωσίας, το οποίο θα διδάσκεται εκτός του σχολικού χρόνου. Τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με τα λογοτεχνικά βιβλία, ενώ αντίστοιχες δράσεις διοργανώνονται και με τους εκπροσώπους του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. «Διάβαζα βιβλία στα παιδιά μου από όταν ήταν μικρά και ευτυχώς αποδείχθηκε τελικά κάτι φυσικό γι’ αυτά να έχουν ένα βιβλίο στο χέρι τους αρκετά συχνά» λέει η κυρία Χριστίνα Μαρκάτου, σύζυγος του πρώην πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Νίκου Μαρκάτου και μητέρα δύο παιδιών. «Υπάρχουν κάποια βιβλία που τους κινούσαν πάντα το ενδιαφέρον και αυτά τους έπαιρνα» λέει η κυρία Μαρκάτου. «Ο γιος μου διαβάζει πιο πολύ βιβλία στο στυλ του Χάρι Πότερ, φαντασίας με δράκους και κάστρα,ενώ η κόρη μου προτιμάει πιο κοριτσίστικα αναγνώσματα. Τους διάβαζα όμως πάντα παραμύθια,στο κρεβάτι,πριν κοιμηθούν και μετά άρχισαν να το κάνουν μόνα τους» καταλήγει. Την ίδια ευθύνη με τους γονείς έχουν όμως και οι εκπαιδευτικοί, όπως λέει η εκπαιδευτικός κυρία Κατερίνα Ρινάκη. «Το παιδί δεν μαθαίνει από τη μια μέρα στην άλλη να διαβάζει. Πρέπει να αποτελεί φιλοσοφία ζωής της οικογένειάς του, την οποία θα τη μάθει από νωρίς» λέει. «Μπορούμε να παροτρύνουμε τα παιδιά να γράφουν μόνα τους ιστορίες και αυτό είναι κάτι που το κάναμε συχνά στην τάξη. Δεν πρέπει όμως να συνηθίζουν στην εικόνα μιας οικογένειας που περνάει τις ώρες της κολλημένη μπροστά σε μια τηλεόραση» καταλήγει.

Αρχή από τη βρεφική ηλικία

«Μια καλή μέθοδος για να αγαπήσουν τα παιδιά τα βιβλία είναι να εξοικειωθούν με αυτά από πολύ μικρή ηλικία, πριν ακόμα μάθουν ανάγνωση» λέει μιλώντας στο «Βήμα» η ψυχολόγος και γνωσιακή ψυχοθεραπεύτρια κυρία Μίνα Χριστοπούλου (φωτογραφία). «Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο γονιός που διαβάζει συχνά στο παιδί του βιβλία έχοντάς το αγκαλιά συμβάλλει ποικιλοτρόπως στη μεταγενέστερη γλωσσική, νοητική και συναισθηματική του ανάπτυξη» συνεχίζει.

Πώς θα το πετύχουμε αυτό; «Κάντε το παιχνίδι της ανάγνωσης διασκεδαστικό και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του» απαντάει η κυρία Χριστοπούλου. «Διαβάστε του με ενδιαφέρον και ενθουσιασμό για να αντιδράσει κι εκείνο αναλόγως. Είναι βέβαια σημαντικό να διαβάζουν και οι γονείς βιβλία. Για να τα αγαπήσουν και να ασχοληθούν τα παιδιά με τα βιβλία πρέπει να τα αγαπάνε πρώτα οι γονείς» προσθέτει. «Σε παιδιά μικρής ηλικίας μπορούμε να διαβάζουμε για παράδειγμα ένα βιβλίο για τη φύση και την ανάπτυξη των φυτών και στη συνέχεια να φυτέψουμε σπόρους ή και να κάνουμε μια βόλτα σε κάποιο πάρκο, να παρατηρήσουμε πράγματα για τα οποία είχαμε διαβάσει. Ακόμα όμως και στα παραμύθια και στα λογοτεχνικά βιβλία μπορούμε να επινοήσουμε ένα πρακτικό κομμάτι» καταλήγει η κυρία Χριστοπούλου.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ Online